Den Blakken & de Stuifduinen

De bekendste groene plekjes in Wetteren zijn ongetwijfeld het provinciaal domein Den Blakken en het aanpalende stuifduinengebied.

Den Blakken

Den Blakken is een 9,7 hectare groot park rond de statige villa 'Les Mélèzes' (De Lorken). De tuin werd aangelegd naar plannen van Wim Vidts, tuinarchitect en leraar aan het Scheppersinstituut.

Het domein is uitgebouwd tot promotiecentrum voor de Wetterse sierplanten- en rozenteelt. In het midden van de negentiende eeuw werden in Wetteren de eerste boom- en plantenkwekerijen opgericht onder impuls van Adolf Papeleu. In zo'n 150 jaar hebben de Wetterse kwekers een niet te evenaren hoeveelheid kennis en kunde opgebouwd.

Den Blakken omvat een aantal thematuinen waarin zowat alle planten aan bod komen die de kwekers uit Wetteren en omgeving produceren. Een rosarium en een doolhof, samengesteld uit verschillende soorten haagplanten, zijn maar twee van de vele ontdekkingen. Van op het terras van brasserie Villa Wetthra heb je een schitterend uitzicht op het domein.

Stuifduinen

De zandbergen of de stuifduinen zijn sinds het voorjaar van 2001 gerangschikt als natuurreservaat onder de officiële benaming Warandeduinen-Speelbos.

De Stuifduinen ontstonden tijdens het Holoceen. De rivieren schuurden diepe geulen uit in het pleistocene zand; dit zand werd meegevoerd en verder afgezet. Hierdoor ontstonden zandbanken in en naast de rivierbedding, waarna het water opnieuw met het opnemen en het afzetten van het zand begon. Zo ontstonden op regelmatige afstanden van elkaar zandafzettingen. Door de overwegende westenwinden verstoven deze zandbanken tot stuifduinen. Dergelijke stuifduinen vinden we meestal terug op de huidige linkeroever en op de rechteroever van de Beneden-Schelde. Een klein gedeelte van de stuifduinen van de Leie in Sint-Martens-Latem ligt ook in dit blok. Deze massieven liggen steeds tegenover een breed gedeelte in het huidige alluvium.

Door hun goede ontwatering en hoge ligging werden ze soms vroeg door bewoning ingenomen. Elders waren ze in gebruik als grasland of waren ze begroeid met schrale bostypes en struwelen. Later werden ze dikwijls beplant met naaldhout. Recenter zijn het vooral de woninguitbreidingen, zandwinning en recreatie die de rijkdom van deze gebieden vrijwel volledig teniet deden of tot fragmenten herleidden. Algemeen gezien zijn rivierduingraslanden, ook in Europees verband, zeer zeldzaam geworden.

De Wetterse stuifduinen zijn ongetwijfeld de best bewaarde restant van de stuifduinmassieven langs de Schelde in Oost-Vlaanderen.

Adres

Wegvoeringstraat 308